सहकारी : आत्माजलको साझा धारा
तोमनाथ उप्रेती
सहकारी,
तिमी केवल ऋणको शृङ्खला हैन,
तिमी त तितर फुलेको आशाका फूल,
जहाँ पसिनाका थोपा
धागो जस्तै गाँसिएर,
सपना र सामूहिक समर्पणको वस्त्र बुनिन्छ।
तिमी जलाशय हौ,
जहाँ पीडितका आशुका छाला
र गरिबका पसिनाका बीउहरू
साझा गङ्गाजलमा बदलिन्छ,
र त्यही जलाशयमा
विश्वासका कमलहरू फुल्छन्,
सङ्घर्षका मूर्तिहरू
स्नान गरी शुद्ध आत्मा लिएर फर्कन्छन्।
सहकारी,
तिमी त्यो अदृश्य धर्मपथ हौ,
जहाँ ‘म’ र ‘तिमी’को सीमारेखा पग्लेर
साझा ‘हामी’ को उत्सव हुन्छ,
जहाँ स्वार्थका काँडाहरू गल्छन्,
र सहयोगका चन्द्रकिरणहरूबाट
सद्भावका फूलहरू प्रफुल्ल हुन्छन्।
तिमी त्यो दीप हौ,
जहाँ लोभका अन्धकारहरू
पारदर्शिताका ज्वालामा जल्छन्,
जहाँ नेतृत्व सेवा बन्न पुग्छ,
र नेतृत्वको सिंहासन,
ध्यानको आसनमा रुपान्तरित हुन्छ।
सहकारी,
तिमी त्यही आत्मिक यात्रा हौ,
जहाँ आर्थिक व्यवहार
आत्मशुद्धिको कर्मकुण्ड बन्न पुग्छ,
जहाँ हरेक लेनदेन
दायित्वबोधको आरती बन्न पुग्छ,
र हरेक हस्ताक्षर
साझा भविष्यको संकल्पपत्र बन्न पुग्छ।
सहकारी,
तिमी त्यो हृदय हौ,
जहाँ सदस्यहरू रगतका कणझैं मिसिन्छन्,
दुःख र सुखको शिरकपडा सँगै ओढ्छन्,
र अभावका बाँसुरीहरूमा
आशाका धुनहरू गुञ्जन्छन्।
जब संकटका आँधीहरू चल्छन्,
र अविश्वासका बादलहरू घुम्छन्,
त्यही बेला तिमीले नै सम्झाउँछौ–
साँचो समृद्धि एकल चाहनाबाट हैन,
साझा प्रयत्न र आत्मीयताबाट प्रस्फुटित हुन्छ।
सहकारी,
तिमी केवल संस्था होइनौ,
तिमी हौ साझा आत्माको नदी,
जहाँ सदस्यहरू विश्वासका ढुङ्गाहरू फ्याँक्छन्,
र ती तरङ्ग भएर
सामूहिक समृद्धिका छालहरू बनाउँछन्।
तिमी हौ,
साझा धैर्य र ध्यानको गहिराइ,
जहाँ स्वार्थका सागरहरू सुख्खा पर्छन्,
र दायित्वका झरनाहरू बग्छन्,
जहाँ सहकार्यको आँसु र पसिनाले
समाजलाई हरित मैदानमा बदल्छन्।
सहकारी,
तिमी हौ त्यही आराधना,
जहाँ अर्थतन्त्रको मन्दिरमा
न्याय र नैतिकताको दियो बल्छ,
र जहाँ प्रत्येक सदस्य
आत्मशुद्धि र सेवाको फूल चढाउँछ,
साझा आकाशमा उज्यालो फैलाउन।
प्रतिक्रिया